سرمایهگذاری در حوزه اقامتگاههای بومگردی در شهر قم به دلیل موقعیت مذهبی و توریستی آن میتواند از فرصتهای سودآور باشد. در اینجا چندین مزیت و فرصت برای تأسیس اقامتگاه بومگردی در قم مطرح میشود:
1. جذب گردشگران مذهبی و تاریخی:
قم به عنوان یکی از مهمترین مقاصد زیارتی در ایران شناخته میشود و سالانه میلیونها زائر از داخل و خارج از کشور به این شهر سفر میکنند. اقامتگاههای بومگردی با ارائه تجربهای متفاوت و محلی، میتوانند گزینهای جذاب برای این گردشگران باشند.
2. پتانسیل رشد گردشگری بومگردی:
با افزایش آگاهی دربارهی گردشگری پایدار و فرهنگی، تقاضا برای اقامتگاههای بومگردی در شهرهایی مانند قم که بافت فرهنگی و مذهبی خاصی دارند، رو به رشد است. این اقامتگاهها میتوانند فرهنگ و تاریخ بومی منطقه را به گردشگران معرفی کنند.
3. نزدیکی به مناطق طبیعی:
علاوه بر جاذبههای مذهبی، در اطراف قم مناطقی مانند کویرها و روستاهای تاریخی وجود دارد که میتواند فرصت مناسبی برای توسعه اقامتگاههای بومگردی باشد. گردشگرانی که به دنبال آرامش و تجربه زندگی محلی هستند، این مناطق را بهعنوان مقصد سفر انتخاب میکنند.
4. حمایتهای دولتی:
دولت ایران و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، حمایتهای ویژهای از سرمایهگذاری در اقامتگاههای بومگردی ارائه میدهند، از جمله تسهیلات بانکی با بهره پایین و مجوزهای سریعتر. این فرصتها میتواند فرآیند سرمایهگذاری را تسهیل کند.
5. قیمت مناسب زمین و ملک در اطراف شهر:
در مناطق اطراف قم، قیمت زمین و ملک نسبت به شهرهای بزرگتر مثل تهران پایینتر است، که این موضوع هزینههای اولیه تأسیس اقامتگاه بومگردی را کاهش میدهد.
6. بهرهگیری از صنایع دستی محلی:
استفاده از صنایع دستی قم و دیگر مناطق ایران در طراحی داخلی اقامتگاهها میتواند تجربهای خاص و منحصر بهفرد به گردشگران ارائه دهد و همچنین به حفظ و ارتقاء هنرهای دستی بومی کمک کند.
چالشها و موارد مهم:
– محدودیتهای فرهنگی: قم به عنوان یک شهر مذهبی، محدودیتها و مقررات فرهنگی خاص خود را دارد. بنابراین طراحی و اجرای اقامتگاه باید با توجه به این موارد انجام شود.
– زیرساختها: برای جذب بیشتر گردشگران، نیاز به بهبود زیرساختهای حمل و نقل و رفاهی در برخی مناطق قم و اطراف آن وجود دارد.
جمعبندی:
سرمایهگذاری در اقامتگاههای بومگردی در قم، بهخصوص در مناطق اطراف آن، با توجه به پتانسیلهای موجود میتواند یک فرصت اقتصادی خوب و پایدار باشد، مشروط بر اینکه برنامهریزیها با دقت و توجه به نیازهای فرهنگی و مذهبی منطقه انجام شود.
0 دیدگاه